Kendimizi mutsuz, depresyonda ya da kötü hissettiğimizde kapılarını aşındırdığımız psikologların da çoğu zaman duyguları olduğunu unutuyoruz. Oysa işleri danışanlarını dinlemek olan psikologların da zaman zaman dinlenmeye ihtiyacı oluyor.
Bakalım her soruna çare bulacakları düşünülen psikologlar, kendi yaşamlarında zorda kaldıklarında çareyi nerede arıyorlar? formsanté dergisi olarak psikologlara kendilerini kötü hissettiklerinde ne yaptıklarını sorduk. İşin uzmanlarından depresyondan, mutsuzluktan kurtulmanın yollarını okumaya hazır mısınız? İşte cevaplar!
Uzman Klinik Psikolog
TUĞBA KAPLANHAN
“Psikoterapi özünde, duygu ve düşüncelerde birtakım farkındalıklar oluşturarak kişiyi negatif etkileyen davranışı değiştirmek anlamına geliyor. Danışan terapi sırasında, iyileşme sürecinin içinde oluyor ve kendi değişim sürecinin farkına varıyor. Psikoterapist ise sıklıkla sıkıntılı yaşam olaylarını dinliyor ve anlamaya çalışıyor ama bu psikoterapistin bir dert ortağı olduğu anlamına gelmiyor. Psikoterapist, ruh sağlığı uzmanı olarak dinliyor ve çözüm odaklı düşünebilme becerilerinin artmasına katkı sağlıyor. Ben de dahil olmak üzere psikoterapistler bunları yapıyorken kendi ruh sağlığını nasıl koruyor? Elbette düşünceler, duygular, davranışlarla çalışırken kendi yaşantımıza karşı da farkındalığımız artıyor ama bu psikoterapistlerin asla üzülmeyeceği, öfkelenmeyeceği ve negatif yaşantıları olmayacağı anlamına gelmiyor. Nihayetinde duygular çok insanidir; ağlamak, üzülmek, öfkelenmek, tiksinmek, kıskanmak… Bütün bu duygular asla olmaması gereken duygular değiller, psikoterapistler bu duygularla ve birtakım negatif yaşam olayları ile baş edebilmek ve ruh sağlıklarını daha iyi koruyabilmek adına bazı girişimlerde bulunuyorlar. Ben kendimi böyle hissettiğimde genelde bir başka uzman ile belirli aralıklarla seanslar düzenliyorum. Ailemle, dostlarımla daha fazla vakit geçirmeye çalışıyorum. Spor yapıyorum ve hobilerime daha fazla vakit ayırıyorum.”
Psikolojik Dan›şman ve Gelişim Koçu
NUR MERİÇ
“Her insan gibi çevreden, insanlardan ve toplumsal sorunlardan etkileniyorum. Peki bu mutsuzluk hissini yaşadığımda ne yapıyorum? Danışanlarımda kullandığım çözüm tekniklerini kullanıyorum. Soruna bir üst pozisyondan bakmaya çalışıyorum. Ortamdan uzaklaşıyor ve kendime rahat bir ortam yaratıyorum. Beni rahatsız edebilecek tüm sesleri engelliyorum (telefon, kapı zili vs). Önce derin derin daha sonra sakin bir şekilde nefes alıp veriyorum. Sevdiğim, beni rahatlatan bir müzik açıp meditasyon yaparak, aklımı ve bedenimi serbest bırakıyorum. Bazen de koşmak, komik bir film izlemek, tek başıma güzel bir müzik açıp dans etmek, sevdiğim bir kitabı tekrar okumak, geçmişte beni çok mutlu eden anları düşünmek iyi geliyor. Sorun aklıma geldiğinde ise ‘daha sonra’ diyorum ve bir süreliğine sorunu erteliyorum. Üzerine güneş doğsun yani o gün geçsin diye düşünüyorum. Yeni bir gün yenilikler getiriyor fakat sorunu unutmaya çalışıp üstünü örtmüyorum. Böylelikle konuya tekrar yoğunlaştığımda farkındalığım artıyor, sezgilerim açılıyor. Daha sağlıklı beyin fırtınası yapıp çözüm yolları oluşturabiliyorum. Yaşayan herkesin bir desteğe ihtiyacı oluyor, bazen çözüm yollarım arasında bir meslektaşımdan yardım almak da yer alıyor.” Devamı diğer sayfada
