Kıpır kıpır enerjisiyle etrafına gülücükler saçan, Kiraz Mevsimi’nin Şeyma’sı Nilperi Şahinkaya, adrenalin dolu tüm sporların ilgisini çektiğini söylüyor!
Televizyon oyunculuğu hayatının yanı sıra bir de tiyatro geçmişi olan Nilperi Şahinkaya’nın oyunculuğa olan sonsuz ilgisinin çıkış noktası ilkokul yıllarında gittiği bir operet… Oyunculukla ilgili gerçekleştirmek istediği projeler olduğunu belirten güzel oyuncu; mesleği, beslenme ve egzersiz sırları hakkında merak ettiğimiz soruları yanıtladı.
İSMİNİZİ KİM KOYDU?
Senegal doğumluyum… Nil ismi de oradan geliyor. Annemler Senegal’le ilgili bir şey olsun, ne koyalım diye düşünürlerken Nil Nehri’nden yola çıkmışlar. İsmimin Nil olmasını annem istiyormuş. Ama diğer bir yandan dedem de Peri olmasını istiyormuş; “Peri koyalım sadece, boşverin Nil’i” demiş… Babam da son kararı verip Nil ve Peri’yi bir araya getirmiş.
NEDEN SENEGAL?
Babam diplomat. İşi gereği o dönemde orada olması gerekiyormuş. Benim doğumuma denk gelmiş işte…
HOŞUNUZA GİDİYOR MU BU DURUM?
Kimliğimde Senegal yazıyor ve inanmayan herkese kimlik çıkarmak durumunda kalıyorum! Nerelisin sorusuna Senegalli’yim dediğimde dalga geçtiğimi düşünüyorlar. Ben de onlara ikinci bir cevap olarak kimliğimi gösteriyorum. Annem Senegal’de doğmamla ilgili espriler yapıyor, benim kızım en beyaz siyahi diye. (gülüyor)
YURT DIŞINDA DA YAŞADINIZ DEĞİL Mİ?
Senegal’den sonra ben üç aylıkken Almanya, Düsseldorf’a taşınmışız. Üç yaşıma kadar da orada kalmışız. Ardından dört yıl Paris… Ama aralarda Ankara’ya hep gidip gelmişiz. Bir de dört sene İsviçre, Bern de var. Anadilim Fransızca. Hatta Türkçem’den daha iyi bile diyebilirim. 15 yaşında Türkiye’ye döndükten sonra da Charles de Gaulle Fransız Lisesi’ne devam ettim. Türkçem çok bozuktu, biraz zor oldu onarmam ama bir şekilde hallettim. Dört yabancı dilim var. Çünkü Fransızlar yabancı dile çok önem veriyor. Almanca, İtalyanca ve İngilizce’yi çok sağlam öğrendim. O yüzden dil ve karakterimin oturması açısından biraz farklı büyüdüm, farklı şekillendim.
SÜREKLİ BAŞKA KÜLTÜRLERE ALIŞMAK SİZE NELER KATTI?
Kendime bir hayat kuruyordum ama sonra babamın işi gereği başka bir hayata adapte olmak durumunda kalıyordum. Çünkü ne zaman babamın başka bir yere gitmesi gerekse peşinden biz de gidiyorduk. Ama bu gel-gitler sayesinde yeniliğe, değişim ve dönüşüme daha yatkın, güçlü olduğumu hissediyorum. Örneğin, bana zararı dokunduğunu düşündüğüm insanlar varsa hayatımda, hemen çıkarıyorum… Başka bir deyişle eğer ben kendime zarar veren bir hayatı yaşıyorsam, değiştiriyorum.
BABANIZ KENDİ MESLEĞİYLE İLGİLİ BİR ŞEYLE UĞRAŞMANIZI İSTEMEDİ Mİ HİÇ?
Beni hep meslek seçimim konusunda özgür bıraktılar ama babam oyuncu olmama ilk başlarda pek sıcak bakmıyordu. Dokuz yaşımdan beri oyuncu olmak istediğim için yavaş yavaş bu fikri benimsemeye başladılar. Çizgimden çıkmayarak onlara bu yolda ne kadar ciddi olduğumu da göstermiş oldum. Baktılar ki dokuz yaşından beri oyunculuk diye tutturuyorum, onlar da bu sürece saygı duydu. Babam beni, üniversite döneminde konservatuara girmeden önce son kez şansını deneyerek, başka alanlara yönlendirmeye çalıştı ama ben yönümü kaybetmedim. Belki de yapamayacağımdan, başarısız olacağımdan korktular ama şimdilik her şey iyi gidiyor.
BU İLGİ NEDEN DOKUZ YAŞINDA BAŞLADI?
Çünkü dokuz yaşımdayken annemle babam beni bir operete götürmüştü. Sahnede çok güzel, içine çeken, hayran bırakan bir ambiyans vardı. Muhteşem bir ışıklandırma, göz alıcı kostümler, dikkat çekici bir dekor ve müzikler beni cezbetti. O an sahnede oyuncuların yerinde olmak istiyordum. Düpedüz yaşadığımız gerçek hayat, bana çok yavan ve basit geliyordu. Buradan çıkıp sahneye zıplamak istiyorum dedim kendi kendime! Oyuncu olmaya da böyle heveslendim ve karar verdim. Şu an 27 yaşındayım ve bazen kendimle çelişebiliyorum. Acaba yanlış mı yaptım ya da oyuncu olmaya karar vermem o illüzyona kapılmamdan ibaret miydi diye… Acaba yaşadığımız monoton hayattan mı çıkmak istemiştim o an ya da kapıldığım şey oyunculuk değil de başka bir şey miydi şeklinde düşüncelere kapılıyorum.
TİYATRO SAHNESİ Mİ, KAMERA KARŞISI MI?
Bence tiyatro çok daha heyecan verici… Bir de tiyatroda başından başlıyorsunuz, sonuna kadar kaptırıp gidiyorsunuz. Seyirciyi bile görmediğiniz oluyor, ışıkların ve illüzyonun içindesiniz. Bu yüzden orada kendimi çok daha iyi hissediyorum. Ama televizyon oyunculuğunda bir şeyler sürekli duruyor. Makyaj oluyor, sahne kesiliyor… Biraz daha zahmet verici. Bu açıdan tiyatroda kendimi bırakabildiğim için tiyatroyu daha çok seviyorum.
SET PROGRAMINIZ NE KADAR YOĞUN OLURSA OLSUN, SPORA VAKİT AYIRMAK İÇİN ÇABA HARCIYOR MUSUNUZ?
Hem tiyatro hem de Kiraz Mevsimi zamanında pek de vakit ayıramıyordum. Ama sadece dizi varken bir şekilde daha iyi vakit yaratabiliyordum. İki günümüz boş oluyordu. Bir günü dinlenmekle geçirip, diğer günümü egzersize ayırabiliyordum. Ama Kiraz Mevsimi de çok yorucu bir set değildi. Evet, bazen çok yoğun çalıştığımız günler oluyordu ama insan bir şekilde kendine çok küçük de olsa aralar yaratabiliyor eğer isterse…
İLERİDE DENEMEK İSTEDİĞİNİZ BİR SPOR DALI VAR MI?
Ben adrenalin dolu sporları çok seviyorum, atlamalı zıplamalı her şeye varım!
BUNA BUNGEE JUMPING DE DAHİL Mİ?
Evet, kesinlikle! Denemeyi çok isterim…
SAĞLIKLI BESLENIYOR MUSUNUZ?
Çalışırken ya da bir işe başlamadan önce dikkat etmeye başlıyorum. Ama iş bittiğinde biraz kendimi dinlenme amaçlı bırakıyorum. Dürüst olmak gerekirse sürekliliği sağlayabilen bir düzenim yok. Bir dönemim oluyor, çok dikkat ediyorum ve çok spor yapıyorum. Bazen de tam tersi kendimi bırakıyorum. Ama çok dikkat ettiğim dönemde beslenememe çok özen gösteriyorum. Diyetisyen kontrolünde geçen bir süre de oldu, kilo vermek adına değil tamamiyle sağlıklı olmak adına. Ama çikolata dendiği zaman kendime engel olamıyorum!
PEKİ YA CİLT BAKIMINIZ?
Yüzümde her gün makyaj olduğu için gece yatmadan önce sildikten sonra tonikle temizliyorum. Nemlendirmeye özen gösteriyorum. Gündüz ve gece kremlerim var. Artık yaş 27… Bir şekilde dikkat etmem gerektiğini anladım.
KARİYERİNİZLE İLGİLİ GELECEK PLANLARINIZ NELER? OYUNCULUK DIŞINDA BAŞKA BİR ŞEYLE UĞRAŞMAK İSTIYOR MUSUNUZ?
Henüz daha oyunculukla ilgili tamamiyle tatmin olmuş değilim. Özellikle de tiyatro tarafında yapmak istediğim birçok şey var. Daha çok oyunda oynamak istiyorum. Henüz bir filmim yok. Film projesi olsun çok istiyorum.
Formsante 2016 – Şubat sayısı
Elif Gürsoy
