Organik tarımla yetiştirilen bitkilerin ortasında geçirdiğimiz yarım gün ve ardından gerçekleştirdiğimiz orienteering, o kar soğuğunda bile doğada olmanın zevkini yaşattı bize. Bir takım oyunu olan orienteering için büyük bir grup olmamız gerekiyordu.
Orienteering doğada, doğanın zor şartlarına karşı oynanan bir takım oyunu. ”Hedefli yön bulma oyunu” olarak da tanımlanıyor. Oyunda önemli olan takım halinde hareket etmek. Yalnız bu o kadar kolay değil. Çünkü kurayla seçilmiş takımın oyuncuları arasında yine seçilmiş casuslar bulunuyor. Oyuncuların görevi verilen şifreler ve pusulanın yardımıyla doğada önceden gizlenmiş olan hedefleri bulmak. Bunu yaparken de verilen süreyi aşmamak, takım olarak, beraber ve hızlı hareket etmek ve de takımdaki casusları bulmak gerekiyor. Casuslar da kendilerini deşifre etmeden, takımı olabildiğince yavaşlatmak, yanlış yönlendirmek, sabote etmekle görevli. Ekip, benimle birlikte 9 kişi olunca rehberimiz iki seçenek sundu. Ya iki gruba ayrılacak, ya da kalabalık tek bir grup olarak oynayabilecektik. Biz zor olana karar verip tek bir grup olmayı seçtik. Ama hareket kolaylığı sağlamak için biri 4, diğeri 5 kişilik gruplar olarak birbirimize bileklerimizden iplerle bağlandık. Başlangıçta herkes beraberindekileri önce kendi istediği istikamete çekmeye çalıştı. Fakat hiç yol kat edilemediği görülünce birlikte koşma kararı aldılar. Kısa süre sonra 9 kişinin hepsi de tam bir ekip olmuştu. Dışardan biriymiş gibi anlattığımdan tahmin edeceksiniz. Oyundaki casuslardan biri bendim! Grup büyük olunca 2 casusa ihtiyaç oldu. Görevi oyunu sabote etmek olan ben, verilen zaman diliminde takımın başlangıç noktasına ulaşmasını engelleyecektim. Ayrıca ellerimize, hedefe ulaşmak için yapmamız gerekenleri anlatan 5 adet görev kağıdı ve bir de pusula verildi. Oyun büyük bir heyecanla başladı. Her hedefe ulaştığımızda bulduğumuz şifreleri elimizdeki kağıtlara yazıyorduk. Şifreleri yazarken, Doğru yazıldığını kontrol edin. Okuyanın casus olmadığı ne malum türünden aldatmacalarla süreyi uzatmaya çalıştım. Ama takımın başlangıç noktasına zamanında (35 dakikada) ulaşmasını engelleyemedim. Benden başka kimsenin sabote amaçlı hareketini sezinlememiştim ama meğer Ömer de casusmuş. Kendisine tekrar bravo çünkü o da hiç belli etmedi. Ama takım o kadar başarılıydı ki ikimizin de casusluğu bir işe yaramadı. Kendisini oyuna kaptıran Tunay başından sonuna kadar takımın lideri oldu. Sakin, panik olmadan karar alabilen, aklı selim yönlendirmeleriyle çok başarılı bir liderlik yaptı bence. Oyunun bitiminde casusları tahmin etmek gerekiyordu. Biz nasıl takımın hedefe zamanında varmasını engelleyemediysek, onlar da bizim casus olduğumuzu anlayamadı. Bence bu oyunu hem onlar hem biz kazandık.
DOĞAYI KEŞFETTİK
Kani Yüksel- 35. Tekstilci
O hafta sonu iş ve yaşam stresinden uzakta bir gün geçirdim. Bu nasıl oldu derseniz; cennet gibi yemyeşil bir doğayla başbaşa düşünülen bir etkinliğin içinde buldum kendimi. Yediğiniz sebzeleri dalında görmek, onları ellerinizle toplamak,temiz havayı içinize çekmek insanın bir an da olsa başka dünyada yaşıyormuş hissine kapılmasına sebep oluyor. Bu küçük doğa keşfinin ardından orienteering oynamak için oyun sahasına geçtik. Bu oyunda önemli olan takım halinde hareket etmek. Yalnız bu o kadar kolay değil; kurayla takımın oyuncuları seçildiği gibi bu takımı sabote edecek casuslar da seçiliyor. Oyuncuların görevi kendilerine verilen şifreler ve pusulanın yardımıyla gizlenen şifreler doğrultusunda hedefleri bulmak. Bunu yaparken de verilen süreyi aşmamak ve takım olmak ve de takımdaki casusları bulmak çok önemli. Kimin casus kimin takım üyesi olduğunun gizli olması oyuna ayrı bir heyecan katıyor şüphesiz. Her ulaşılan noktada şifreler okunurken kontrollerin iki üç kez yapılması gerekiyor, casus yanlış okuyabilir ya da pusula casusta olabilir çünkü. Kendilerini çok iyi gizleyebildikleri için casuslara bravo ama herşeye rağmen zamanında başlama noktasına ulaştığımız için bize de “Aferin” diyorum.
Doğanın keyfine vardık, takım olmayı tattık
Yasemin Bölükbaşı – 32 Müşteri temslcisi
Doğanın keyfine vardık, takım olmayı tattık!
Haftanın 5 günü gömüldüğümüz plazalarda, ofislerde doğanın aslında bize hem çok uzak hem de çok yakın olduğunu orieentering yaptığımız haftasonunda anladık. Çok keyifli bir pazardı. Şehir ortamından uzaklaşıp kendimizi bir anda o eşsiz doğanın içinde bulduk. Organik tarımla yetiştirilen yeşil biber, yerelması, patıican, mısır ve maydonozları ellerimizle topladık. Hepsinin tadı o kdar güzeldi ki! Orienteering. Doğada yön bulma….Çok eğlenceli ve ekip ruhu ile hedefe ulaşmayı kolaylaştıran bir oyun. Grup halinde hepimizin ellerini birbirlerine bağladılar ve pusula ile verilen hedeflere ulaşmaya çalıştık. Herkes adımlarını uyum içinde atmalıydı ve haraketlerimiz de birbirine uyumlu olmalıydı. Birimizin yapacağı bir yanlış hareketle tüm grup yere serilebilirdi. Her ağızdan farklı sesler çıkıyordu fakat takım ruhunu kurmamız çok uzun sürmedi. Elimizdeki görev kağıtlarındaki talimatları kısa süre içinde uyguladık ve ortak kararla hareket ederek verilen sürede hedefe ulaşmayı başardık. Aramızda iki casus vardı. Ama bana sorarsanız takım ruhu onları da sardığı için casustan çok takım üyesiymiş gibi davrandılar. Takım olmanın ne kadar önemli olduğunu bu oyunla bir kez daha anladık.
