Günlük yaşamın stresi, özellikle de büyük şehirlerde yaşayanlar için kimi zaman katlanılmaz olabiliyor. Kalabalık ve trafik, başlı başına sıkıntı sebebi… Bunun üzerine yoğun ve stresli bir çalışma hayatı da eklenince, hayat çekilmez hale gelebiliyor. Üstüne üstlük söz konusu meslek grubunun birinci önceliğinin insan hayatı olduğunu hesaba katın, sağlık profesyonellerinin ne denli büyük bir stres altında olduğunu tahmin edebilirsiniz. Biz de bu noktadan yola çıkarak, uzmanlara böylesi ağır bir sorumlulukla baş etmek için neler yaptıklarını, ruhlarını ve bedenlerini dinlendirmek için nelerden yardım aldıklarını sorduk.
Prof. Dr. Yonca TABAK – Astım ve Alerji Hastalıkları Uzmanı
Ruhumu, egomdan kurtularak besliyorum
“Hekimliğin dünyadaki en zor mesleklerden biri olduğunu düşünüyorum. Bizler bir yandan hastalarımızı tedavi ederken, bir yandan da bu mesleğin getirdiği negatif enerjilerden temizlenmek zorundayız. Birçok kişinin belki de yılda bir kez doktora geldiğinde ya da işi düştüğünde hissettiği olumsuz hisleri, bizler her gün hissediyoruz. Yaşamımın yoğunluğu nedeniyle yorulan ruhumu, egomdan kurtularak besliyorum. Ego, bu dünyada varlığını sürdürmek için ruhun etrafında örülen bir kabuğu andırıyor. Farklı bir deyişle, doğduğumuz andan itibaren tuğla üstüne tuğla koyar gibi, toplumdan edindiğimiz geri bildirimler ışığında yarattığımız bir maskeye benziyor. Bu maske bizi dışarıdan gelebilecek tehlikelere karşı korur gibi görünüyor. Oysa yaptıklarımızın farkında olmazsak kendi yarattığımız hapishanede yaşamaya mahkum kalıyoruz.
Bence yaşamın temelini, sevgi enerjisi oluşturuyor. Etrafındaki herkese, her şeye sevgi vermek insanın ışığını parlak tutuyor. Sınırsızca sevgi verebilmek ve alabilmek için de etrafımızda ördüğümüz ego duvarını kaldırmak gerekiyor. Bu anlamda ben çevremdekilerin karşısına doktor ya da akademisyen kimliğimle değil, sadece insan olarak çıkmaya çalışıyorum. Hastalarıma yardım ettiğimde onların yüzündeki mutluluk, minnettarlık ve sevgi ifadelerini içimde hissediyorum. Bu değerli kaynakla ruhumu besliyorum. Öte yandan kendimi olumsuz olaylardan uzak tutmaya çalışıyorum. Mümkün olduğunca az televizyon seyredip, az gazete okumaya çalışıyorum. Bu gerek işimde gerekse özel yaşamımda daha aydınlık daha parlak olmama yardımcı oluyor. Günde en az bir saat deniz kenarında doğayla iç içe olmaya özen gösteriyorum. Doğanın varlığı sayesinde varoluşu hissediyor, gündelik dünyevi olayları gereğinden fazla önemsemekten korunuyorum. Çevremdeki güzelliklerin mümkün olduğunca tadını çıkarmaya çalışıyorum. Gündelik işlerden bunaldığımda yalnız kalmayı tercih ediyorum. Sessizlik ve yalnızlık bana derin bir huzur sağlıyor.
Sağlıklı beslenmeye özen gösteriyorum. Vücudumda alkali bir ortam yaratmaya gayret ediyorum. Hayvansal gıdalar ile şekerden mümkün olduğunca uzak duruyorum, bol meyve ve sebze yemeye özen gösteriyorum. Yediğim şeylerden keyif almaya çalışıyorum.”
Uzm. Dr. Arzu YALÇIN – Dahiliye Uzmanı
Her sabah aynada kendime gülümsüyorum
“Doktorluk; kutsal, manevi tatmini çok yüksek bir meslek olmasına karşın, bir o kadar da yorucu ve yıpratıcı olabiliyor. Gün boyu hastalık, sıkıntı ve dertle karşı karşıya kalmak enerjinizi tüketebiliyor, yorulabiliyorsunuz. Öte yandan kadın olmanın getirdiği anne ve eş gibi kimlikler de eklenince güçlü, dinamik olmak için birtakım yöntemler geliştirmek gerekiyor. Eve giderken işte yaşadığım her şeyi olabildiğince hastanede bırakmaya çalışıyorum. Sabah kalktığımda mutlaka aynaya bakıp gülümsüyorum. Önce kendimi, sonra da tüm insanları çok sevdiğimi söylüyorum. Her gün bakımlı, şık, ışıl ışıl olmaya çalışıyorum.
Benim için büyük enerji kaynağı olan üç çocuğum var. Son bir yıldır enerjimi düzenlememi öğreten bir yaşam koçuyla çalışıyorum. Bu konuda çok çaba gösteriyorum. İç huzurun önemli olduğunu düşünüyorum. Çünkü bu dışa da yansıyor. Hastalarımla empati kurmaya özen gösteriyorum. Her zaman onların hasta olduğunu hatırlamaya çalışıyorum. Davranışlarının doğal olabileceğini kabulleniyorum. Yaşadıkları sorunla ilgili elimden gelen her şeyi yapmaya çalışıyorum ama içselleştirmiyorum. Başka bir enerji kaynağım da dua… Her sabah mutlaka dua ediyorum. Bunu gün içinde de aralıklı olarak sürdürüyorum. Sahip olduğum her şey için şükrediyorum.
Kilo sorunum yok ama yediklerime dikkat ediyorum. Büyük porsiyonlar yerine, istediğim şeyleri yemeye özen gösteriyorum. Sadece yemek için, bedenime kalori yükleyecek yiyecekleri tüketmiyorum. Egzersiz olarak yürüyüş yapıyorum, zaman zaman da yüzüyorum. Gelecek günlerde de pilatese başlamayı düşünüyorum.
Hastalıklardan korunmada yeterli uykunun önemine inanıyorum. Günde sekiz saat uyumaya çalışıyorum. Sigara içmiyorum. Tıp fakültesinde öğrenciyken aşılarım yapılmış olsa da tekrarlanması gerekenleri ihmal etmiyorum. Hepatit B, tetanos ve sonbaharda da grip aşısı yaptırıyorum. Zatürre aşısı da yaptırmayı düşünüyorum. El yıkamak hekimlikte büyük önem taşıyor. Ancak doğru el yıkama kurallarını uygulamak gerekiyor. Çok riskli bir durum olmadıkça, hastaları muayene ederken maske dahi takmıyorum. Bu konuda korkumun olmamasını, sürekli hastalarla karşılaşmaktan dolayı bağışıklığımın yüksek oluşu ve pozitif düşünmenin etkisine bağlıyorum. Düşünce gücünün birçok şeyi iyiye ya da kötüye yönelteceğine inanıyorum.”
